فراز ها و فرودهای طنبور خراسان از دوره باستان تا دوره صفوی
در بررسی اولیه موسیقی خراسان و تجزیه و تحلیل آن نمی توان از تاثیر ساز دوتار یا همان تنبور خراسانی چشم پوشی نمود، سازی که در یک برهه از زمان در کل ایران به عنوان ساز غالب بوده است و در گذر زمان شکل اولیه آن بدون تغییر مانده است. در تحلیل و بررسی تاریخ موسیقی و علی الخصوص ساز دوتار و دوتار تربت جام که از زیرشاخه های طنبور می باشد چند نکته حائز اهمیت است: اولا اینکه منابع تاریخی بسیار گنگ و محدود است، ثانیا اینکه در همه منابع تاریخی و آثار تاریخی بدست آمده این ساز بصورت انفرادی نواخته شده است جز یک مورد که به آن اشاره می شود، ثالثا دوتار منطقه شرق و جنوب خراسان سازیست عرفانی که به دلایلی که در این مقاله خواهد آمد به آن اشاره می شود، رابعا این ساز همان طنبور خراسانی است که فارابی به آن اشاره می کند که در این مقاله اسناد آن ذکر خواهد شد. در مورد طنبور و بالاخص طنبور خراسانی تنها یک مقاله و یک کتاب وجود داشت که این مقاله ها بدلیل این که در مورد تنبور منطقه غرب کشور بوده پیچش عجیبی در نتیجه گیری و پایان مقاله مشهود بود که از آنها در این مقاله استفاده شد و مابقی بررسی ها به صورت کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است.