شعر برای غزه/ سپیدگویه

پاپس نکشیده اند

و به ناگاه پیش رانده اند

مجاهدان فی سبیل ...

فرزندان سجیل

از فلاخن به موشک رسیده اند

وستاره شش پر را 

از عرش به فرش کشیده اند

اما

در آبراهه ها

ابرههء کیشان 

روزی دو بچه به دوستاق*

افکندند

به جرم سنگ پرانی!

_"شیطان مستحق رجم!

آخر تو خاک وطنش را بلعیدی!

حالا طلبکاری!؟

واضح بود

که به صورتش سیلی می زدی

دستش را از آرنج باسنگ بر تپه 

جلوی دوربین می شکستی

درسیاهچالها پیرش میکردی

خانه اش را

شهر به شهر و

روستا به روستا

برسرش خراب می کردی

تن تن مواد منفجره بر سرش می ریختی

روزی در اقصی نقاط مملکتش

طوفان بپا کند!طوفان!"

این کولاک

بغض گشودهء هفتادساله است

و 

مجاهدان

بوسه نثار بازوان مجاهدان 

کردند

بیت اول راه فتح و 

آفرینش حماسه را

حماس

درکربلا ی غزه سروده است

راه پیروزی حتمی

و

بی بازگشت را گشوده است

پس بی که عقب نشستنی

در کار باشد

به پیش!

* زندان

سیدابوالفضل فخار